Kar Makamı
Mukadder GemiciSözler ve Alıntılar
Yeryüzünde konuşulan dilleri yan yana getirmek istiyordu; konuşulan her dille, kurulan ve kurulacak bütün cümlelerle acısının hiç anlatılamayacağını bile bile.
Sayfa 23Kitabı okudu
Kar Makamı
"Bu elbise kimin" diye soruyor Kambur. Eteğinin kollarının uçları lime lime olmuş elbisenin, ne güzel. Anlatmak gereksiz Kambur'a, yan hücredeki hastayı yıkamışlardı güç bela, verdikleri elbiseyi giymek istemiyordu, debeleniyordu, yanlarına gidince benim elbisemi çekiştirip durdu, çıkarıp verdim, o zaman sustu, Mustafa'ymış adı benim gibi, sahipsizmiş, bana kendi elbisesini verdi, işte bu eski, dokuması yer yer erimiş elbise onun.
Sayfa 67 - DergahKitabı okudu
Hakikî ilim sahibi bilir ki anlatmak ve dinlemek, ancak ibret vermek ve almak içindir. Okuyanlardan dinleyenlerden nasibi olan, payına düşen kadarını alacaktır.
Müsait Bir Yerde
Sonra gözlüğünü takıp boncuk işliyor. Tanesi 25 kuruş. Nerde "Evlere boncuk işi verilir yazısı" görse dalıyor. Bana para yetiştirmek için. Ne biçim kadın bu? Sabrı tükenmeyecek. Geminin direğine tutunmuş, hiç sesini çıkarmadan fırtınanın bitmesini bekleyen acemi bir tayfa gibi. Ama benim daha neler yapabileceğimi hiç bilmiyor. Ben bilmiyorum ki kafam dumanlıyken neler yapabileceğimi, o nerden bilsin?
Sayfa 74 - DergahKitabı okudu
Müsait Bir Yerde
Şoför, gençlerin umrunda değil, dünya hiç değil... Eminim şoförü duymuyorlar bile, kafaları dumanlı çünkü. Ben bilirim kafası dumanlı insan nasıl olur. Çok iyi bilirim hem de. Şimdi bu üç genç umarsızlık denizinde yüzüyor, sabah olunca baş ağrısı havuzuna dalacaklar peltekleşmiş dilleri, uyuşmuş bedenleriyle...
Sayfa 72 - DergahKitabı okudu
"Bu bulamama derdi yiyip bitirecek beni."
Sayfa 69
Sabırsız, hata yapmadan duramayan ademoğullarından biri o, Hızır'a hep soru soran bir Musa, bu yüzden ne kadar tekrarlanırsa tekrarlansın yine atıyor, hep atacak kaşığı olanca gücüyle işte. Geri sarmaya gerek yok, uzak ülkelere gitmeye, çölleri aşmaya, dipsiz denizlerin dibine dalmaya, Hızır'ı aramaya, neden sorusunu duyan Hızır hep yanıbaşında, yolculuk biteviye, insan hep o Musa...
Sayfa 11 - Dergah