Karanlığı Taramak
Philip K. DickSözler ve Alıntılar
Adamın içinden taşıp onu yutan karanlığın içinde, ona sessizce sarılmaya devam etti. Ona sarılırken bile adamı boğuyordu o karanlık.
Sayfa 269Kitabı okudu
Sesinin sırf mekanik tonunu duydu, sanki söz dinler bir okul çocuğu gibi. Otorite sahipleri tarafından kendisine hangi sıkıcı emir verilirse verilsin uymaya hazır. Kendisinden daha uzun boylu, gücünü ve isteklerini mantıklı olsa da olmasa da ona empoze edebilecek pozisyonda insanlar.
Sayfa 133Kitabı okudu
Tam bir karmaşa, dedi kendi kendine. Yine karanlık; onları kaplayan karanlık sis beni de kaplıyor; içerisinde yüzdüğümüz bu kasvetli hayal dünyasının koyu sisi.
Sayfa 121Kitabı okudu
Hangi insan yaptığı işi seçmesine neden olan motivasyonları biliyordu ki? Can sıkıntısı belki, biraz hareket görme isteği. Belki çevresindeki herkese karşı beslediği düşmanlık duyguları, tüm dostlarına, hatta tüm kızlara karşı. Ya da belki korkunç pozitif bir neden: çok sevdiğiniz, gerçekten yakınlaşmış olduğunuz, kucaklaşıp birlikte uyuduğunuz, öptüğünüz, düşünüp endişelendiğiniz, dostluk ettiğiniz, ve en önemlisi takdir ettiğiniz bir insanın. O sıcak yaşam dolu insanın içten dışa yandığını, yangının kalbinden başlayıp onu sardığını izlemiş olmak. Ta ki o bit böcek gibi takırdayıp çatırdamaya, devamlı aynı cümleyi tekrarlamaya başlayana kadar. Bir band gibi. Dönüp dolaşıp aynı kasedi çalar gibi.
Sayfa 80Kitabı okudu
“Arctor'un elini aldı, sıktı, tuttu ve sonra bir anda bırakıverdi.
Ama gerçek dokunuşu orada, Arctor'un kalbinde varlığını sürdürdü. İşte o kalıcıydı. Yaşamının geri kalan onca yılı boyunca; onsuz geçen, onu asla göremediği, ondan haber alamadığı, hakkında hiçbir şey öğrenemediği, sağ mı, mutlu mu, ölü mü, ne olduğunu bilmediği onca yıl boyunca. O dokunuş içinde kalıp yer etti, varlığında mühürlendi, ve asla onu terk etmedi. Donna'nın elinin o tek dokunuşu.”
En tehlikeli insan, kendi gölgesinden korkandır.
Sayfa 150Kitabı okudu
"Sana sarılabilir miyim?" diye sordu Arctor. "Seni kollarımda tutmak istiyorum. Olur mu? Kucaklar gibi. Olur mu?"
"Hayır," dedi Donna. "Hayır, çok çirkinsin."
Sayfa 177Kitabı okudu