Sözler ve Alıntılar
"İnsanın tutunduğu her dal kırılınca, sağlam olanı da kendisi kırardı fark etmeden."
Sayfa 159
şimdilik hayal;
Ben kendi halinde, koyu tonların hâkim olduğu biraz dağınık ve küçük bir stüdyo dairede yaşamak isterdim açıkçası. Penceremden yağmuru izlerdim battaniyenin altında. Elimde kahve fincanım olurdu ve koca bir kitaplığım.
"Ne kadar çok konuşursan konuş. Ne kadar açıklarsan açıkla. Ne kadar bağırırsan bağır. Asıl izah, sustuklarındır."
"Onunlayken bir şeyleri başarabilirmişim gibi hissediyorum."
Bilerek şemsiyemi almamıştım. Yağmurdan kaçılır mıydı? Şemsiye, yağmura doğrultulan bir namluydu.
Neden asıl silah yağmurmuş gibi davranıyorlardı?
"Kuş uçmadı diye kaybolan bir gökyüzü gördün mü sen hiç?"
Kalbim sıkışsa da, yüzümde dal oynamadı.