“ İnsanlar delilerden uzak dururlar, çünkü kendi içlerindeki delinin uyanmasından korkarlar.” Elime aldığım anda bırakmanın çok zor olacağını hissettim kitabı. İlk cümlesinden sardı, sarmaladı beni. Kurgusu ile, anlatımı ile, karakterleri ile bambaşka bir kitap bekliyor sizi bu sayfaların arasında. Gelin lafı fazla uzatmadan kitabımıza geçelim.
Zamanın tanımı ile başlıyor ilk sayfa. “Zaman belliki de tanrının ta kendisidir.” diyor Mine Söğüt . Bir masal tadında devam ediyor sonrasında ise. Ama küçükken annenizin size anlattığı o sonu mutlu biten masallardan bahsetmiyorum; aksine İstanbul’un karanlık dehlizlerinin arasında dolanan, birbiri ile ilintisiz görünen hayatların kuytu köşelerinde kalmış o sırları, acıları, hüzünleri birbirine bağlayan bir masal sizi bekleyen. Bazen gerçekler, bazen efsaneler karşılıyor bizi her kahramanın hikayesinde; ama hepsi bir hüzün ile harmanlanmış, her kahraman hayatını bir sis bulutu ardında yaşamış. Zaman Dayı, Halat, Hüsran, Boran… Her biri başka zamanın, başka mekanın, başka hikayelerin baş kahramanı olsa da, her biri İstanbul’un gizli dehlizlerinin ardında birbirlerinden habersiz kimsesizlerin mezar taşlarında buluyor aradığını.
Mine Söğüt’ün kalemini seven biri olarak, okumanızı tavsiye edeceğimi farklı bir roman!
Mine Söğüt mest etmeye devam ediyor kalemiyle
Kesinlikle tavsiye ediyorum