Kıskançlık Öyküleri
KolektifSözler ve Alıntılar
Hoş bir hafif müzik, dilerseniz belli belirsiz bir keman sesi, klarinetten bir nefes ve çellodan bir dokunuş. Sahneyi hayal edin.
Üstüne taş bir binanın yıkıldığını düşün. İşte aynı his; sanki enkaz arasından seni çıkarıyorlarmış gibi oluyorsun.
Yalnızlık, yalnız ormanlarda ve kayalık yerlerde olmaz ya, bahtı kara olan insan her yerde yalnızdır.
Felaketler, kederler, saatleri uzatır; fakat seneler hep aynı süratle geçer. Size garip gelecek ama bahtsızlığın son haddinde de insanların bir çoğunun tanıyamadıkları bir zevk vardır; yaşamak ve teneffüs etmek zevki.
Kıskanç bir ruh söz konusu olduğunda, keşifle intikam arasındaki mesafe pek uzun değildir.
Hala onu düşlerinde yaşatıyorsa da, düşleri asla gerçekleşmeyecekti. Erkeğin ve kadının kalplerinin tasarlayıp dünyaya getirdikleri, yine de hayatın anlamsızılığının sürdüğü yaşanmış veya henüz yaşanmamış bir an.
Her gün iyi huylu insanlarla karşılaşılmıyor.