“… Lakin birkaç yıl sonra uranyum madenlerinde çalışanların neredeyse tamamı tahmin edilebileceği gibi kansere yakalanır. Tıpkı benim gibi, diyor, Alexandra. Neyse ki dualarım kabul oldu, iyileştim ve Moskova’ya dönüp kırk yıl daha çalıştım çocuk hekimi olarak. Bahçede gülerek bunları anlatırken bir taraftan da yemeğini yiyor.
Bu enerjiyi nereden buluyorsun?
İnsanlardan! diyor. Gayet basit, insanları seviyorum.”