Kitap, ana karakterimiz Cameron Wolfe'un ağzından günlük gibi yazılmış. Tam olarak günlük diyemem; tarihli, belli bir düzen içinde değil ama yaşadıkları ve düşüncelerinin anlatılış tarzını günlüğe benzettim. 15 yaşında, ergenlik dönemindeki bir erkeğin tiplemesi olarak görüyorum ben Cameron Wolfe'u. Kitaptaki monologları çok başarılı buldum. İnsan, tam olarak böyle düşünüyor galiba. Olayların arasına serpiştirilmiş rüyalar da güzeldi, beni sıkmadı. Güzel bir gençlik kitabı, her şey yerli yerinde. Okuması kolay. Markus Zusak'ın Kitap Hırsızı'nı okumuştum, onunla karşılaştırıldığında biraz sönük kalıyor ama konuları bambaşka, belki bu yüzdendir.
Bu, üçlemenin ilk kitabı. Geri kalan 2 kitabı da okuyacağım.
Okumayı pek sevmeyen, okuma alışkanlığı kazanmak isteyenler varsa Köpek Düşleri'ni öneririm. Zaten okuyan biriyseniz sizin için çerez niteliğinde bir kitap olacaktır. İyi okumalar dilerim.
