Seray Şahiner'in yarattığı kadın karakterlerinde insanı kendine çeken bir büyü var. Leyla, Ülker Abla şimdi de Mercan... Sıradan ama sıradışı, her an her yerde karşımıza çıkabilir. Belki de çevremizde nice Mercan'lar vardır diye düşünüyor insan. Umut etmenin vücut bulmuş hali diyebiliriz Mercan için. Çünkü hep umut ediyor ve bekliyor. Gidersen git demekle evi terkeden kocasını, hiç olmayan çocuğunu, mutlu ve sıcak bir aile hayatını, akşamları televizyon karşısında yemek yememeyi.. Yani yalnız kalmamayı. Ama en çok da fark edilmeyi bekliyor Mercan. Dilediği dilekler, adadığı adaklar, gittiği türbeler hep bunlar için.
Mercan'la birlikte İstanbul'un görünmeyen yüzünü, sınıf meselesini, kentsel dönüşüm sürecini de gösteriyor bize kalemini sevdiğim canım Seray Şahiner.
Okumayı sevdiğim yazarların başındadır benim için, dönüp dolaşıp elimin gitmesi bu yüzden. Tek bir kitabı kaldı okumadığım,sonrası klasik yeni kitap bekleme süreci.
