Kuruntular Kitabı sözleri ve alıntılarını, Kuruntular Kitabı kitap alıntılarını, Kuruntular Kitabı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Öyle yalnız,
öyle boş
kaldım ki
ağlıyordu yapraklar,
son kalanlar, sonra
düştü onlar da gözyaşları gibi.
Ne daha önce
ne de sonra
böyle birden yalnız duymuştum kendimi.
Sayfa 86 - Can Yayınları, Çevr: Alova, 8. BaskıKitabı okudu
Bırakmayalım gölgeyi
görelim diye kendi karanlığımızdan
doğup yürüdüğümüzü el yordamıyla
duvarlar boyunca,
pusuya yatalım, yakalamak için ışığı,
bir kereliğine ve her zaman için
kendi ışığımız oluncaya dek,
her günün güneşi.