Belki bütün aşklar, sevdiğine katılmak, sevdiği gibi olmaktır aslında.
Bir insanı ya da bir mesleği arzularken, kendimizden vazgeçiyoruz, kendimizden geçiyoruz, o oluyoruz, ona katılıp onunla oluyoruz.
Acaba içimizdeki gerçeği yakalayabilmek için kendimizden mi vazgeçiyoruz?
Aşk, ötekiyle birleşme mi, yoksa kendini yok sayıp kendinden ayrılmak mı?