Lanet Olsun Zaman Nehrine
Per PettersonSözler ve Alıntılar
Zaman nasıl da arkadan yetişiyordu, küçük elektrik şokları gibi nasıl teninin altında dolaşıyordu, ne kadar uğraşırsan uğraş nasıl durduramıyordum. En nihayet durduğunda, her şey yoluna girdiğinde öncesine göre biraz farklı bir insan olurdum, hatta bazen umutsuzluğa kapılırdım.
Büyük değişimleri son ana kadar kestiremem hiç.
Sayfa 57
Ne uyurken yalnız olmayı istiyordum ne de onun uyanıkken bensiz olmasını.
(...) parasızlık bir yaşam biçimiydi, artık farkına bile varmıyordum.
Sayfa 38
Mezbahaya giden dana gibi bir hali var.
Sayfa 48
Kahkahalarla güldüm.
Güldüm, tek başına kahkahalarla güldüm. Hayat beni bekliyordu. Hiçbir şey kesin değildi.
Sayfa 119
Ama ne kadar çabalarsam çabalayayım yine babam gibiydim.
Sayfa 87