Makber
Cem MumcuSözler ve Alıntılar
Hayat, kime ne zaman merhamet edeceği, hangi çocuğunun ne zaman başını okşayacağı belli olmayan bir anneydi. Ne zaman ne kadar süt vereceğini bilemediğiniz koca memeli bir anne...
Sayfa 79 - Okuyan Us YayınlarıKitabı okudu
Aslında bekleyişler en acele,
Gelmeyişler en sabırsız..
“Üstüne hiçbir şey eklenmeyen iki boş sayfa birbirinden nasıl ayrılabilirdi ki?”
“Olup biteni çoktan unutmuştu. Unutmanın bile ne olduğunu unutmuştu.”
Ne cehennemin ne de korkunun yok olmasını istiyordu. Inanmak için korkuya ihtiyacı vardı, inancı korkuyla besleniyordu.
Sayfa 62 - Okuyan Us YayınKitabı okudu
"Sözün gücü kadar aczini de bilmeyen, söze hâkim olabilir miydi?"
Şişman, zayıf, gıdılı, kırışık, sarkmış, göbekli, yaralı olmak yaşamışlığın, eskiyebilmişliğin, edinmişliğin, kazanmışlığın izleri değil midir?
Sayfa 72 - Okuyan Us YayınKitabı okudu