Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsan
Selim İleriMavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsan Sözleri ve Alıntıları
Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsan sözleri ve alıntılarını, Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsan kitap alıntılarını, Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama bir gün, mutlaka bir gece görkemden, mücevherlerden, mermer taraçalardan, mermer merdivenlerden, sonsuz varlıktan çıldırasıya usanacak, uzun etekleri çalılara takıla takıla özgürlüğüne kaçacaktı...
Bu sözleriyle sonrasız bir zamana kalacağına belki inanıyorken, çağdışı kaldığını ne yazık ki seçemiyordu.
Bu sonlarda...son birkaç sayfada, son paragraflarda, son bir cümlede, burukluğumuz, sevinçlerimiz, ayrılıklarımız doruğa çıkmışken; heyecanlarımız, iz sürüşlerimiz artık sona ermişken, birdenbire beliren son cümlede, en çok onda bundan böyle hayatımıza karışacak, hayatımızdan hiç ayrılmayacak, bizimle bütün maceramızı paylaşacak bir dostluğun bağlılığı hissedilir ve ödenemeyecek bir vefa borcu, kim bilir belki de, gönlü yakar.
Her söz, süsleriyle bir zamanlar gönül çelmişken, şimdi yaşlana yaşlana hepsinin eceli gelmiş. Fakat hepsi de hayattan konuşmak istemiyor muydu?
Şehir Tiyatroları’nda gördüğüm oyunlar gibi, hayatımdan geçip gitmiş güzel, acı, duyarlı, sevinçli sahnelerin de bir zamanlar dore, kadife perdeler açılınca belirdiğini, onların da şimdi hayalimde bir tiyatro eseri kadar inceldiğini seçer gibiyim.
Sayfa 182 - Everest
Görgüsüzün serveti fukaranın trajedisine güler.
Zaman, edebiyat değeri taşıyan yazının tek ereği olduğu gibi, anlatı yazarının da görmezden gelemeyeceği, başından savamayacağı bir...belki de tek 'kahraman' dı.
O zamanlar kurtuluş sandığım bu yanılsamanın beni sarp yollara, dikenli geçitlere sürükleyeceğini, hayatımın mevsimlerini, haftalarını, günlerini, gecelerini ancak kuru çiçeğe dönüştüklerinde rengarenk göreceğimi, ancak duyuşta, düşünüşte, hatırlayışta göreceğimi bilememişim.
Sayfa 10 - Everest Yayınları 6. BasımKitabı okudu
Zira çocuklar ancak şimdi samimi olarak gülebileceklermiş. Hülyalarımızın boşluğunu, ümitlerimizin sonuçsuzluğunu görünceye kadar böyle şuursuz gülecekmişiz.
Belki de daima özlemle anıldığı -hep başkalarınca- düşünülmüş 'geçmiş zaman' daha ilk elde, başlangıç noktasında gerçeklikteki zaman kadar gelgeçti.