Türkiye, zor bir dönemde. Caddelerden albayraklara sarılmış tabutlar geçiyor. Millet olarak koşuyor, onları omuzlarımızda taşıyoruz. Omzumuzda taşıdığımız Mehmetçik, tabutunun altında bizleri birleştiriyor; kaynaştırıyor.
Birkaç yıldır 30 Ağustos'larda Mehmetçiğe vurgu yapılıyor. Türk subayı, "Mehmetçiğin komutanı" diye tanımlanıyor. Belki de Mehmetçik, dünya orduları arasında komutanını da tanımlayan tek askerdir. Mehmetçik bu kadar önemlidir, güzel, ama bugüne kadar TSK'nin araştırma ve eğitim kurumlarında niçin araştırılmadı? Elinizdeki kitapla Oktay Yıldırım, bir kapıyı açıyor.
Bu satırları yazarken, esir düşen 163 subayımız koğuşlara yerleştiriliyordu. Artık Türk subayının son terfi makamı, Silivri'dir, Hasdal'dır. Esirliğin rütbe olduğu tuhaf bir tarih anı yaşıyoruz. Onyıllarca ateş hatlarında görev yapmış komando astsubayımız Oktay Yıldırım da bir Mehmetçiktir. Son görev yeri, Fikret Otyam ağabeyin deyişiyle "Silivri'deki 5. Ordu". Yine cephede, savaşa devam ediyor. Sözün kısası, Mehmetçiği Mehmetçik'ten okuyacaksınız.
-Doğu Perinçek-
(Tanıtım Bülteninden)
