Metinler Kitabı
Murathan MunganSözler ve Alıntılar
İnsan hayatında bir kez korkar.Sonrasında hiçbir şey korkutamaz onu; Çıkış yollarını öğrenmiştir.
Sayfa 124Kitabı okudu
O yıl ölmedim.
Sonra ihtilâl oldu. Herkes bir türlü öldü.
Sayfa 27Kitabı okudu
“kendimden cayıyorum, hayattan cayıyorum.”
Ne zaman birini çok sevsem, kendimce özel şeylerimi anlatarak, kendimce gizlerimi vererek eşit olmaya çalışırım onunla. Ben, insanlarla hep "aleyhime" olan işleyişte eşit olurum. Hiçbir zaman yetemeyişim, yalnızlığı hiçbir zaman başaramayışım, başkaları karşısında kendimi hep küçük görüşüm, bulunduğum her ortamda kendimi taşralı gibi iğreti hissetmem bundandır.
Eski metinlerimi yeniden okumaya başladığımda, birdenbire onları artık hiç sevmediğimi gördüm.
Sayfa 93Kitabı okudu
Kendimi, kendimden bağımsız biri gibi düşünüyor ve dinliyorum. Bir yanım başka bir şehirde başka birinin gövdesinde usul usul ölüyor. Ruhum dünyaya iki gövde olarak gelmiş; diğeriyle hiç karşılaşmadan ben burada şimdi usul usul ölüyorum.
Sayfa 18Kitabı okudu
göğsümden oyulmuş ve beni her çağda sevda zikirlerine derviş kılan cinnetim...