Bugün Hindistan milli marşının yazarıyla seslenmek istiyorum size.
Şiirlerini okuduğunuz zaman kulağınıza lirik bir melodi geliyorsa, hem de abartılmamış bir duyguyla peşinden sürüklüyorsa sizi, bu uzaklarda yaşamış derin bir şairin sesidir.
"İstediğin kadar lambayı söndür, senin karanlığını da tanır ve severim." diyen bir şairdir bu. Geceye, karanlığa ve sevgiliye dair en güzel dizelerle seslenir bize. Bu tatlı melodiye kulaklarınız alıştığında bütün şiirlerde bu sesi aramaya başlarsınız.
Eşinden ilham alarak yazdığı" Bahçıvan " eserinden sonra" Meyve Zamanı ile sesleniyor bu defa Rabindranath Tagore. Eşi ve çocuklarını kaybettikten sonra derin bir felsefe ve tefekkür içinde yazılmış 86 şiiri bir meyve sepetiyle sunuyor bize.
Bahçıvanda sevgiyi ve sevgiliyi en güzel dizelerle anlatırken, bu sepetteki şiirler tefekküre, özleme ve sessizliğe çağıracak sizi.
Hangi sepetten alırsanız alın, yediğiniz meyvede çok uzaklardan gelen bir melodiyi duyacak ve özleyeceksiniz.
Özlemek zor, bilin istedim…
