Zekâ bakımından ünlü kahramanın pek öyle gelişmiş olduğu söylenemezdi.Bir gün sıcaktan bunalmış, güneşe ok atarak onu söndürmeye, böylece serinlemeye çalışmıştı.
«Başkaları benim yüzümden ne acılar çekmiş şimdi anlıyorum,» dedi. «Kendime karşı olan sevgimle
yanıyorum ben. Suda yansıyan bu güzelliğe nasıl erişebilirim? O güzelliği bırakamam da Yalnız ölüm kurtarır beni.»
Böylece, su kıyısında eriyip gitti Narkissos.
Tanrılar tanrısı, Io'ya tutulmuştu. Ama Hera'nın korkusu, sevgisinden
daha büyüktü. Seviştiklerinin farkına varılmasın diye karanlık bir bulutla kapladı dünyayı; böylece Io da, kendisi de görülmeyecekti. Kurnaz Hera, gün ortasında ansızın gece olduğunu görünce kocasından kuşkulandı; onu göklerde de arayıp bulamayınca dünyaya indi, koyu bulutların çekilmelerini buyurdu.. Zeus da tez davrandı, beyaz, sevimli bir inek yapıverdi Io'yu. Hera'ya da yeminler etti, ineğin topraktan o anda çıkıverdiğini, daha önce onu görmediğini söyledi. Ovidiusia göre, sevgililerin yalanları tanrıları bu yüzden kızdırmaz. Zeus bile yalan söyledikten sonra kim kızabilir?...
Altın Çağ boyunca, yeryüzünde
yalnız erkekler vardı; hiç kadın yoktu. Zeus, Prometheus'a inat olsun diye yarattı kadınları; Prometheus tanrılar tanrısının geri aldığı ateşi yalnız erkekler için yeniden çalmıştı. Zeus'u kızdırmasının sebebi şudur:
Prometheus, büyük bir öküz kesti; iyi, yenecek yerlerini bir araya yığarak üstünü işkembeyle
Bazılarına göre de, insanoğlunu tanrılar yaratmıştır. Önce altın bir soy meydana getirmiştir tanrılar, ona acı, keder diye bir sey vermemiştir. O soyun insanları kısa ömürlerini tanrılar gibi geçirmiş, ölünce de ruhları insanların koruyucusu olmuştur.
Tanrılar bir şey yaratır da, sonra onu öylece bırakırlar mı hiç? Altın soydan çabuk bıktılar tabii, gümüş soyu denediler. Gümüş soyun insanları daha akılsızdı, bu yüzden de hep birbirlerine giriyorlardı. Onlar da ölümlüydü, ama ölünce ruhları da birlikte ölüyordu.
Arkasından pirinç soy geldi. Korkunç bir soydu bu; kana susamiş, güçlü kuvetli insanlar durmadan savaşır, durmadan birbirlerini öldürürlerdi.
Bunu, tanrısal kahramanların soyu izledi. Bu yüce soyun insanları şarkılara, destanlara, şiirlere konu oldu, adları günümüze kadar kaldı.
Beşinci soy, şimdi dünyada yaşayan kişilerin soyudur: demir soy. Çağları kötü bir çağdır kendileri de kötüdür. Yıllar geçıikçe daha da kötüleşeceklerdir. Sonunda utanmanın ne olduğunu bilmez
bir duruma geleceklerdir. İşte o zaman Zeus, hepsini yok edecektir.