Aslında bizim aptallığımız şu: Kendimize değil de sürekli başka insanların hayatlarına bakıyoruz. Doğamız öyle kıskanç ve öyle kötü ki, başkalarının refahına haset etmekten kendi mutluluklarımızı göremiyoruz. Özenip de uzaktan hayran olduğun şu adamların görkemli perdesini arala ve içlerini gözlerinle gör. O örtüler altında ne huzursuzluklar bulacaksın.