Muhteşem Karanlık Gönderileri
Muhteşem Karanlık kitaplarını, Muhteşem Karanlık sözleri ve alıntılarını, Muhteşem Karanlık yazarlarını, Muhteşem Karanlık yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Serçeler akıllıdır. Çok uzun yollar giderler ama sonunda hep evlerine dönerler.
Platon
Karanlıktan korkan bir çocuğu hoş görebiliriz.
Hayattaki gerçek trajedi yetişkinlerin aydınlıktan korkmasıdır.
Sayfa 7 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
Lena ile yeniden biz olmaya başlamıştık. Onun elini tutmadığım, yüzünü görmediğim bir anı dahi hayal edemiyordum. Uyanık olduğum her an zihnimde sesini duyuyordum, ortadan kaybolmasına dayanamazdım, çok uzun süre bu kaybı yaşamıştım. Gece son konuştuğum kişi oydu, uyandığımda da ilk uzandığım kişi. Yaşadıklarımızdan sonra, Boo ile yerimi bile değiştirmeye hazırdım. Onu her an görmek istiyordum.
Amma masada Lena'nın yerini hep hazır tutuyordu. Ravenwood'da Del Teyze alt kattaki kanepenin üzerinde benim için bir yastık ve bir yorganı hep hazır bulunduruyordu. Kimse kurallardan, yasaklardan ve birbirimizi çok fazla gördüğümüzden bahsetmiyordu. Kimse birlikte olmadığımız anlarda evrende olanlara inanmamızı beklemiyordu.
Sayfa 464Kitabı okudu
"Birlikteydik, ev yine yuva olmuştu."
Sayfa 453Kitabı okudu
Ona baktım, ne olduğunu biliyordum. Sevdiğim kız. Hep seveceğim kız.
Sayfa 436Kitabı okudu
Onu kollarımın arasında tutarak öptüm. Ne olduğu önemli değildi, şu an her şeye değerdi. Onu yeniden kollarımın arasında tutmak.
Sayfa 434Kitabı okudu
Liv ile farklı bir bağlantımız vardı. Bunda büyü yoktu. Çok insani ve gerçek bir şeydi. Liv aramızdaki durumdan hoşnut olmayabilirdi ama anlıyordu. Beni anlıyordu ve bir yanım hep anlayacağını biliyordu. Her şeyin farklı olmasını ben de dilerdim, Liv'in istediği her şeyi elde edebilmesini. Büyücü gökyüzü ve kayıp yıldızlarla ilgili olmayan kısımları bile. Ama yolumun uzandığı yerde Liv yoktu. O yolun bir kısmıydı.
Sayfa 398Kitabı okudu
Zihnimin gerisinde bir yerde hikayenin neresine oturdumu düşünüyordum, Lena ile olan hikayemin. Uyduğumu umuyordum o kadar. Ama benim hikayem bütün bunların arasında yolunu bulmuştu. O karanlık, bitmek bilmez, karışık tünellerden inmiştim ve ne yapacağımı biliyordum. Kendi rolümü biliyordum. Marian haklıydı. Bir Asiydim. Kaybolanı bulmak benim işimdi.
Kayıp kişiyi.
Sayfa 397Kitabı okudu
"Birlikte olmasak bile onun incinmesini istemiyorum. O beni korumaya çalıştı."
"Neden?"
Kendimden.
Sayfa 371Kitabı okudu
Önümde duran şeyi görebilmem neden bu kadar uzun sürmüştü?
Sayfa 370Kitabı okudu
"ölümlü kalpler ve ölümlü korkular/paylaşabilecekleri şeyler/ onu bir serçe gibi salacağım"
Özgürlük; serçenin Büyücüye ifade ettiği şey...
Bunca zaman benden kurtulmaya çalıştığını düşünmüştüm, oysa o beni serbest bırakmaya çalışıyordu. Onu sevmenin, kaçışı olmayan bir kafese girmek gibi olduğunu düşünüyordu.
Sayfa 363Kitabı okudu
"Korku (yok ve çok) korkak."
Ne demek istediğini anlamıştım, çünkü aynen öyle davranıyordu. Korkusuz ve çok korkak. Kaybedecek hiçbir şeyi yok ama kaybetmekten korkuyor.
Sayfa 362Kitabı okudu