Maupassant edebiyat tarihinde öykülerini hayranlıkla okuduğum yazarlardan. Ağacı, denizi ya da uçurumun kıyısındaki bir kayayı resmeden güçlü gözlemci betimlemeleri ile insanın o karanlık iç dünyasına girmeye çalışan seyahetleri.
Öykü edebiyatının kesinlikle en sevdiğim ve bir o kadar da ürperti ile okuduğum "Sevgilinin Ölümü" diye çevrilen "Le Morte" hikayesi de kişiyi birçok sorgulama ve çarpıcı ilkelerle imtihan eder âdeta.
Maupassant'ın kahramanlarını dirilerden çok ölülerle yüzleştirir. Bu yüzleşme hikayenin olay kurgusundaki kişileriyle birlikte karanlık dünyamızda maziden kalan ölülerle ( yada öldürdüğümüz duygular, aşklar) bir yüzleşmeye davettir aslında. Mesela "Mücevherler" öyküsünde çok bağlandığı ve aşık olduğu eşinin vefatından sonra (ki onunla birlikte mezara girecek derecede bir bağlılık) kahramanın ölen eşinin bir eşyası (ki sürekli karşılaştığı ama ne hikmetse ölümünden sonra sırrı ortaya çıkan) üzerinden kahraman derin bir kuşku ile imtihan edilir.
"Kütük" de kişinin işlediği bir günah yada aldatmanın kendi içdünyasındaki sorgusu ile gelecek endişesinin şekillenişini taşıyan öyküsü de bir o kadar çarpıcıdır.
Kıskançlık, aşk, aldatma, bağlılık, kuşku, günah, özeleştiri, cinsellik, intihar, ihanet... vb zor duygu ve olguları anlattığı harika öykülerdir Mutluluk kitabı..
Mutluluk 
Guy de Maupassant
