Sözler ve Alıntılar
Aslında keder mi uykusuzluktan çıkmıştı uykusuzluk mu kederi başıma sarmıştı bilemiyordum.
İçimde tuhaf bir hevesle sakladığım heyecana rağmen farkındaydım: Kendimi bu dünyanın hiçbir yerine koyamıyordum.
Koskocaman, ayakları yere basmayan, her şeyin olabileceği hiç noktasındaydım.
Büyük bir özenle kafamda sakladığım son mantık parçasını da bu muhakemeyi yapmak üzere kullanmıştım utanmadan.
Keder fena halde bulaşıcıdır. Tek başına rakı içilmiş bir masadan da kapabilirsiniz, yıllarca kullanılmayı beklemiş bir kursunkalemden ya da pencere kenarında annesinin yolunu gözleyen küçük bir çocuktan da...
Anladım ki insan acıdan yaşlanabiliyormuş
Hücrelerimin öldüğünü hissediyorum artık...