Birbirine taban tabana zit görünen iki  birbirinin içinde beslenerek gelişmekte. İlki başkalarından geri kalmayın. bakın herkes bunları okuyor.(…) İkincisi de farklı olduğunu kanıtlama çabası içine sokma, farklı olduğunu gösterme isteği yaratma.
Aslında edebiyat yalnız yazmak değil aynı zamanda susmaktır. Edebiyatın güzelliği asıl sessizliğinden gelir.Yazarın sustu yerleri okur tamamlar; zihinde çoğaltır yeni çarşımlarla zenginleştirir
Reklamlarla tanıtımı bolca yapılmış kitap okuyanlar beğenmişlerse artık hep öyle kitaplar okumak isteyecekler.Sürükleyici bir gecede biten elden bırakılmayan hiçbir yeni şey söylemediği için “kolay okunan”. Giderek bu edebiyat okumalarında beğeni ölçütü durumuna gelecek: “ Çok güzel bir kitap! Çok kolay okunuyor.”Yeni olan her sözün en az algılanma süresi kadar zamana gereksinme gösterdiği, “ Bir dakika! Burada yazar başka bir şey söylüyor ne diyor?” Diye düşünmek için doğru molalar vermek gerektiği unutulacak.