Kumaş fevkalade şeydir. Her iplik tek başına iken terk edilmiş zavallı nesnedir, fakat başka ipliklerle birleşip doku hâline gelince artık eşya oluyor. İnsan hayatının bir iplik olduğunu boşuna soylememisler. Galiba, buda zamanı bir dokuya benzetiyor, insanların kaderi, iplikler gibi dokunup yaşanılan çağa özgü desenli bir doku haline geliyor...