.
Eski bir kendini-iyi-hisset aforizması vardır: “Bugün kalan ömrünün ilk günüdür.” Arthur bunu tersyüz eder: “Bugün ölümünün son günü. Şimdilik.”
Bununla birlikte, der Schopenhauer, yaşama tutunuruz çünkü içimizde bizi — çıkarımızın aksine— gerçek kaderimizi, ölümü kucaklamaktan alıkoyan sapkın bir "yaşam istenci” vardır.
(Arthur’un karnavallara, festivallere falan çağrılmamasının nedeni bu tür görüşleriydi).
.