Nietzsche'nin Son Rüyası
Joachim KöhlerSözler ve Alıntılar
Her şey en bayağısından bir düşkünler evini hatırlatıyor.
Çünkü varoluşumuzun anlamı hayatta kalma uğruna verilen o sefil mücadelede değil, güç isteminde yatmaktadır.
Bak her şey dönüp yeniden başlıyor ve biz bu hayatı yaşadığımız şekliyle bir kez ve defalarca kez daha yaşamak zorunda kalacağız.
Çocukluğumdan beri acı çekerim ve bugüne kadar da hep öyle oldu.
"Günün birinde
beni azizlik mertebesine
çıkartmalarından fena halde korkuyorum.
Ben aziz falan olmak istemiyorum,
soytarı olayım daha iyi.
Belki de bir soytarıyım. Ve gene de...
doğrular çıkıyor ağzımdan."
Sayfa 23
“Bütün hayata sırt çevirmişim rüyamda.
Gece ve mezar bekçisi olmuşum
yukarda, ölümün o ıssız şahikasında.
Tabutlarını bekliyormuşum yükseklerde:
küf kokulu kubbeler zafer simgeleriyle doluydu.
Alt edilmiş hayat camdan tabutlardan bana bakıyordu.”
Sayfa 9 - Friedrich Nietzsche
Bense her zaman dilim ve hançerimle konuştuğuma inanırdım.