Olduğu Kadar
Feyyaz YiğitYorumlar ve İncelemeler
182 syf.
8/10 puan verdi
Feyyaz Yiğit’i seviyorum, takip ediyorum (mümkün olduğunca) ve onun bu (herhalde garip) kafası hoşuma gidiyor.
Bu, kitabın lezzetini ve kafamda okudukça kurguladığım gelişmeyi doğrudan etkiliyor.
Belki de öyle olması gerekiyor.
Ancak! Eğer 
Feyyaz Yiğit ‘i hiç tanımıyor bilmiyor olsaydım, herhalde bu kitaptan da bu lezzeti alamayacaktım.
Dolayısıyla; yazarı tanımıyor ve bilmiyorsanız, bu kitabın “komik” algısı size göre değil. Zaten iş özünde absürd. E yazar da bir nebze öyle. O halde dikkatli yaklaşın.
Kendi adıma çok keyif aldım. Çünkü ben bu “komik”ten hoşlanıyorum. Güldür Güldür kıvamında şeyler hiç bana göre değil. Gereğinden fazla vıcık vıcık samimiyetsizlik. Ama burada…iş farklı. Fakat uyarıyorum, size göre olmayabilir de…
Okumadan önce ölünmeli
Kitabı BEĞENMEDİM ve diğer okurlara TAVSİYE ETMEM.
Feyyaz Yiğit’in popülaritesine kapılıp kitap hakkında hiçbir araştırma yapmadan alıp okumaya başladım. Lütfen benimle daha fazla vaktini heba etme diye yalvarmasına rağmen yarıda kitap bırakmak pek âdetim olmadığından ve bu incelemeyi yazmaya biraz olsun hakkım olmasını sağlayacağını düşündüğümden, çok zorlansam da kitabı bitirdim. Kitap okuma alışkanlığı olmayan kişileri okumaktan soğutabilir. Okuma alışkanlığı olanları da soğutabilir. Feyyaz Yiğit’i okumak yerine izlemeye devam edeceğim. 
Olduğu Kadar
Hayatımın tümüne "olduğu kadar" ismini verdim
Açıkçası mizah deyince benim aklıma ilk gelen isimlerden birisi Feyyaz Yiğit
Kendine öz düşünce ve mizah yapısıyla bizleri güldüren Feyyaz Yiğit' in kitabını da okumadan edemezdim.
Okurken en çok güldüğüm kitaplardan birisi de bu olsa gerek:))
Arada bu tarz kitapların okunması gerektiğini düşünüyorum.
Şimdiden bol gülmeler, keyifli okumalar:))
Olduğu Kadar
Feyyaz Yiğit. İç dünyasını çok merak ettiğim ve bunu da kitaplarını okuyarak taçlandırdığım, şahsına münhasır nadide insan.
Kitabın ilk sayfasında diğer kitaplardan farklı olarak karşınıza ön söz değil bir manifesto çıkıyor. Bu manifestoya, bugüne kadar okuduğum en iyi ön sözümsü yazı diyebilirim. Kelimelerle arasının çok iyi olduğu daha ilk sayfalardan rahatlıkla anlaşılabiliyor. Yazarı tanımayanlar kitabın ilk 40 sayfasına kadar katlanma eşiğini çoktan aşmış olabilirler. Ne yalan söyleyeyim bende biraz hayal kırıklığına uğradım ancak devamında İşte bu! tamam şimdi başlıyoruz kemerleri sıkalım demeye başlıyor okur. Yer yer gündelik süreğen hayatı sorguluyor yer yer de hayatın absürtlüğünde kendinizi kahkahalara boğulmuşken buluyorsunuz.
Yaşadığı olayların öncesinde ya da sonrasında mutlaka kendine maddelerden oluşan tahliller yapıyor. Aslında bu bir bakıma kendine has mizahının yanında çok mantıklıca da geliyor. Her insan arada kendini ve yaşadığını hissetmek adına bu tahlilleri yapmalı deyip bu kısmı noktalıyorum.
" Gittim oturdum çaycının birine ve bir çay söyledim. Çayımın gelişiyle bir tane de sigara yaktım. Yerde yan yana duran iki tane taş vardı, ben onları ölü bir kuş sandım."
SON
Olduğu Kadar Feyyaz Yiğit
Okuduğum süre boyunca kendi hayatımı, bu kitaptaki karakterlerin gözünden yaşamaya çalıştım. Ve inanılmaz şekilde faydalı oldu. Ve kitabı Feyyaz Yiğit in sesiyle okudum. Bence kitap psikolojiye yeni bir ekol kazandıracak potansiyelde. Bir miktar argo ve küfür içerdiğini de belirtmek isterim. Ama hayat da bir miktar argo ve küfür içerdiğinden çok da şey yapmadım.
