Öyle bir zamanda ve öyle bir yerde yaşıyoruz ki, trajedi de komedi de hayatımızın tam içinde. Ve bu ikisi adeta iç içe geçmiş durumda. Trajedinin en son noktası komedidir diye bir söz duymuştum. İşte yaşadığımız coğrafyada yaşanan ve izahı olmayan şeylerin mizahı oluyor. Ve biz de ağlanacak halimize gülmeye alıştık, alışıyoruz...
Kitabın konusunu “Kurttan korkusu olmayan Ölmüş Eşek ‘in, Tahtalıköy'den, yeryüzündeki arkadaşı Eşekarısı'na yazdığı mektuplar” oluşturuyor.
Ölmüş bir yazarın ölümünden itibaren olay yerinde, cankuran aracında, hastanede, morgda , mezarlıkta yaşadığı trajikomik olayları anlatıyor.
Ölüler kendi aralarında konuşuyorlar. Morgtaki ve mezarlıktaki ölüler kendi ölümlerinin nasıl olduğunu birbirlerine anlatıyorlar. Aziz Nesin yine günlük hayatımızın içindeki komediye dönüşen, aslında trajik olan olayları mizahi bir dille anlatıyor. Böylece resmi kurumlar ve görevliler, hastaneler, doktorlar , sistemdeki çarpıklıklar ve adaletsizlikler mizahi bir dille eleştiriliyor.
Keyifli bir okuma oldu. Okumanızı tavsiye ederim.
