Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak
Yahya ArazOsmanlı Toplumunda Çocuk Olmak Gönderileri
Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak kitaplarını, Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak sözleri ve alıntılarını, Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak yazarlarını, Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hazâ'inü's-Saâ'dât adlı kitapta, çocukların doğumdan hemen sonra tuzlanması önerilmiştir. Tuzlama, anne karnında havayla teması olmayan bebekleri doğumdan sonra zarar görmesini engellemeye ge vücutlarının direncini arttırmaya yönelikti.
Sayfa 85Kitabı okudu
Öksürük ve göğüs ağrılarına tutulan çocuklar ve büyükler için, şayet göğsünde çok balgam varsa buyanbalı (meyankökü) kaynatılır, iki dirhem de ince döğülmüş şeker karıştırarak nohuttan büyük haplar yaparak hastaya verilir ve hasta bunu boğazına yakın yerde tutar yutmadan emerse balgamları kolayca söker ve hastalıktan kurtulur.
Sayfa 85Kitabı okudu
Ramsay'ın 19. yüzyılın sonlarında, Osmanlı Anadolusu'nda gündelik yaşamı tasvir ederken çok iyi bir şekilde gözlemlediği üzere, erkekler kızlardan daha fazla isteniyor, doğumları ailelerinin sevincini artırıyordu. Ancak cinsiyeti ne olursa olsun bebek her zaman bebekti.
Sayfa 40Kitabı okudu
Araştırmalar, Osmanlı Anadolu'sunda her on aileden en az birinin çocuksuz olduğunu ortaya koymuştur.
Sayfa 39Kitabı okudu
Çocukluksuz kadınlardan kaynaklanan bir sorun olarak görülüyor, erkeğin yeni bir evlilik yapmasının sorunun aşılmasını sağlayacağı düşünülüyordu.
Sayfa 38Kitabı okudu
Çocuklar, ortaçağda, annelerine ihtiyaç duymamaya başladıkları, yaklaşık yedi yaşından itibaren yetişkinlerin dünyasına giriyor, onların konuşmalarına tanık oluyor, oyunlarını oynuyor ve yetişkinlerin dünyasında sosyalleşiyorlardı. Onları yetişkinlerden farklı kılacak giysileri, oyuncakları, okulları yoktu. Dolayısıyla Ariès'e göre çocuklar bu dönemde, cocukluk tarihinin en meşhur tanımlamasıyla, "küçük yetişkin"ler olarak görülüyorlardı.
Sayfa 14Kitabı okudu
İbn Haldun'a göre çocukların dayakla
cezalandırılması, onları yalancı olmaya iter. Ona göre dayak, "öğrencinin ruh ve yaratılışına baskı yapıp onların neşesini, iş ve çalışma sevgisini yok eder ve ancak tembelliğe, yalana ve kötülüğe sevk eder."
Kitap Yayınevi
Osmanlı toplumunda ebeveynlerin erkek çocukları daha fazla arzu ettikleri bir vakıa olmasına karşın ihtiyarladıklarında bir çok anne babaya kucak açan, onları kollayan ve bakımlarını sağlayan erkek değil kız çocuklarıydı.
Tebenni edilen (evlat edinilen) kızlar ve kadın hizmetçiler.
Kızlar, kadınlar kendilerine yönelen cinsel saldırılara karşı savunmasızdı. Bunu dillendirmeye cesaret edemedikleri gibi onur meselesi de yapabilirlerdi. Böyle bir şeyi ispatlamak da neredeyse imkansızdı. Bu yüzden evin efendileri ve diğer erkekleri tarafından yıllarca cinsel istismara maruz kaldıkları halde bunu dile getirmekten çekinen, korkan kızlar vardı.
Sayfa 171
Çocuklar, mevsimlere bağlı olarak farklı oyunlar oynamaktaydı. Mesela kışın kızak kayar, ilkbaharda yumurta tokuştururlardı. Cumhuriyetin ilk dönemlerinde Anadolu'daki çocuk oyunları üzerine yapılan araştırmalar, benzer şekilde, oyunların mevsimlere ve cinsiyete göre değişebildiğini, kutsal gün ve gecelerin de kendilerine has oyunlara sahip olduklarını ortaya koymuştur.
Sayfa 138