Ataç, söylediğini içtenlikle söyler, dediklerinin içtenliğine de inandırırdı. Öyle, kendini değişik bir kişi gibi gösterme kaygısı yoktu. O, kişilik takıp takıştırmışı değildi. Hep edebiyattan söz etmiş, sözüne inanılır kılmıştır.(...)
( Nurullah Ataç’ın Denemeciliği )