Bugünün, bu hissin sonsuza dek sürmeyeceğinin farkındaydı. Her geçen saniye geride kalıyordu. Hayat yine zorlaşacaktı belki. İnişler çıkışlar olacaktı. Başka türlüsü düşünmezdi ki zaten.
Ama en önemlisi, her ne olursa olsun önüne bakıp devam edebilmekti. Bir gün tekrar yüksekten atlaması gerekirse yine yapardı. Çünkü biliyordu: Karanlığın ötesinde daima bir ışık, korkunun ötesinde ise enginlik vardı. Uzanacak daha nice güneş, hava, mesafe ve özgürlük vardı onu bekleyen.