Bazı insanlar vardır, Ay sen çocuk kitabımı okuyorsun? derler. Onlara deyin ki, Hayır, ben Zeynep Cemali'nin Patenli Kız'ı ve onun düşüncelerini okuyorum.
Zeynep Cemali, Patenli Kız. Kitabı övmeye nereden başlasam acaba? Öncelikle kitap çok sıcak. Mesela bazı kitaplar vardır. Ana karakterin başına birşey gelir, Banane, dersiniz. Ama bazı kitaplar vardır ki, ana karakterin başına en ufak birşey dahi gelse empati yapmanız kolaylaşır. Bu tür kitaplara sıcak kitap diyorum ben. Mesela Aytmatov bu işi bâyâ iyi yapar.
Ayrıca kitap o kadar iyi kurgulanmış ki, sanki gerçekmiş gibi. Böyle sessiz, sakin ama çok güzel bir ana fikri olan bir kitap. Bu tür kitapları ben çok severim.
Beş altı yıl öncesini düşünüyorumda ya da o kadar geçmiş olmasın, üç dört yıl diyelim. Ne kadar güzel yıllardı öyle değilmi. Ben bu kitabı okumaya başlarken az önce baktım 8 Mayıs 2022 iken, kitabı okudum süre, yani beş gün o eski yıllara gittim geldim.
Bu kitabı beşinci sınıfta Hatice Hocamın isteği üzerine aldım. Okumadım sıkıcı geldi. Ama daha sonrasında yıllar sonra okuyunca çok daha beğendim. Kitapta Şerare adlı bir kız var. Bu kız doğarken sağır doğmuş, tek sevdiği şey paten sürmekmiş. Bu nedenle herkes ona patenli kız dermiş. Birçok kişi onunla dalga geçmiş. İşte kitabın ana fikri bu, engelli insanlarda insandır. Ayrıca engelli olmak, beyinsiz olmaktan daha iyidir. Bu kitabı okuyunca nedense Sol Ayağım ve İçımdeki Müzik kitapları gözümden bir göz yaşı gibi düştü.
