“Ah şu kitap arkası yazıları! Hani kitapların arkalarında olurlar, onları pazarlarlar. Ya kitabı özetleyen birkaç cümleden oluşurlar, ya kitabı okuyan şöhretli birinin birkaç cümlesinden, ya da her ikisinden de… Bu kadar dikkatsiz okurun olduğu bir toplumda gerekli ve önemlidir de hani. Hani daha bilinçle okur bir haldeysen kitabı biraz karıştırıp anlarsın sana ne verebileceğini de, neyse, derin mevzular…
Bizim, kitap arkası yazılarını okuyuşlarımız bile bir âlemdir. Az biraz okumuşluğumuz varsa ve çözmüşsek artık onların kitapla ilgili bir fikir vermek için yazılır olduklarını… Bunu bilir, hatta yıllardır bilir bir edayla kapaktan kitap arkası yazısına bir geçişimiz vardır ki sormayın. Tek eksik, samuray filmlerindeki boşa sallanan kılıcın çıkardığı havayı yarış efektidir. Gırtlaktan gelen ‘HUU!’ sesidir. Hele ki bir de kitapçıda yalnız değilsek, karşı cinsten biri veya birileri daha varsa etrafta… İşte o zaman birden fazla kitapla taçlandırırız şu mini ritüelimizi.
Ah şimdi bu yazı yukarıda anlatılan tiplerden bir-ikisine denk gelecek ki, hele ki tam da şu bahsi geçen asil eylemi icra ederlerken. Eğer okur gibi yapmıyor da gerçekten okuyorlarsa şimdiden sonra göz ucuyla da olsa kaçak kaçak kesişmeye ve hafiften sırıtmaya başlamışlardır. Pist! Gülün gülün, çekinmeyin!
Ah çok komik! İnsanın tebdil-i kıyafet edip, bir kitapçıya gidip şu oyuna katıla katıla katılası geliyor.”
