Mutlu Pazarlar!
Güldürürken düşündüren eserlerden birisini daha geride bıraktık. Daha ilk sayfada yaprak çevirmeden ilk yergi karşımıza çıktı bile. Genel müdürün 12 yerine 10’da işe gelmesi, memurların kesin bir şey var düşüncesiyle kendilerine çeki düzen verme hareketleriyle daha iki paragraf bile olmadan karşılaşınca gülümsemeden duramadım zaten. Ne olacak, çok da değişen bir şey yok aslında. Bazı belediyeleri hariç tutuyorum lakin hangimiz belediyeye bir iş için gittiğimizde hemen işimizi görebiliyoruz. Bazıları hariç tutuyorum dedim, yıllardır çok iyi çalışan ve örnek olan belediyeler olduğunu biliyorum. Mesela Ataşehir Belediyesi.
Ben aslında tek örnek verdim ki Rıfat Ilgaz adını duyanlar içeride nelerle karşılaşacak şimdiden merak etmeye başlamıştır kanımca. Kesinlikle eğleniyoruz orası ayrı lakin gördüklerimizin bir kısmı da yıllardır düzelmeyi geçtim, kabuk bile bağlamayan yaralar olarak karşımıza çıktığında biraz içimiz burkuluyor.
Sıra Hakkı Efendi’de, Kurban Kanı, Turşu Suyu, Öksürük, Sokakta Kaldık, Kaldırım Mühendisi, Paris’ten Sol Gelen, Barba Lambo’nun İçmeleri, Sen Daha Oralarda Mısın, Resmen Konuğumsunuz, Gele Atıyoruz, Yağcılık, Aile Kabinesi, Aman Amcacığım, Eğer Batacaksa, Eskiler Alayım, İngilizler Neye Güler, Düpedüz Bir Vatandaş, Bizde Bayram Mı Ararsın, Bunadı Bu Adam, Radarın Anahtarı ise içinde geçen hikayeler.
Hepimize iyi okumalar dilerim..
