Teodosius zamanında paganizmin yıkılışı, eski ve genel olarak benimsenmiş bir boş inancın kökünden kazınmış olması, belki başka örneği bulunmayan bir olaydır ve insanlığın tinsel tarihinde çok dikkat çekici bir devrimdir. Hıristiyanlar, özellikle papaz sınıfı Konstantinus"ün ölçülü ertelemeleri ve birinci Valentinianus"ün hoşgörüsü nedeniyle. sabırsızlık içerisinde büyük sıkıntılara uğramışlardı. Putperestlerin, inançlarını sürdürme iznine sahip olmaları yüzünden hıristiyanlar ve papazlar, kendi başanlannı köksüz ve güvencesiz olarak gö:-üyorlardı. Ambrossius ve meslektaşları Gratianus'ün ğençliğinden ve Teodosius'ün dine bağlılığından yararlanarak, bu yüce yeni hıristiyanlara iş­ kenceyi dinsel kural olarak benimsetmeye çahşmİşlardı. Görünüşte ussal nitelikte dinsel iki hukuksal görüş egemen kılınmıştı. Bu görüşlerden doğan, sert biçimdeki bir sonuca. göre papazlar, tüm imparatorluk uyruklarından, atalarının dinsel inançlarını sürdürenlerle ilgili olarak aşağıdaki kuralları uygulamaya koydurdular: