Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Romanovlar’ın Son Evi

John Boyne

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Biz, saray halkı, bir saraydan diğerine seyahat ediyor, mükellef trenlere biniyor, ihtişamlı gemilerden iniyorduk; en güzel yemekleri yiyor, en lüks giysileri giyiyorduk. Kumar oynuyor, müzik dinliyor, kim kiminle evlenecek, hangi prens daha yakışıklı, sosyeteye yeni giren kızlardan en flörtçü olan hangisi diye dedikodu yapıyorduk. Hanımlar, bezendikleri ışıl ışıl mücevherleri bir kere taktıktan sonra atıyor; erkekler, işe yaramaz kılıçlarını elmaslar, yakutlarla donatıyor, yemeklerde havyar yiyor, her gece votkanın ve şampanyanın en iyisi ile sarhoş oluyordu. Bu esnada, sarayların dışında kalan halk, aş, ekmek, iş, yani kendilerini biraz daha insan gibi hissettirecek şeylerin hasretini çekiyordu. Rusya'nın o müthiş kış ayazında titreşiyor ve ailelerinden kimlerin bahara sağ çıkamayacağını hesaplıyorlardı.
Sayfa 344Kitabı okudu
"Evet, toprağı biz işliyoruz, namusumuzla o topraktan geçiniyoruz, ama çar kadar erkek değil miyiz biz de? Söylesene, neden her şeye o sahip olsun, her şeyde hakkı olsun, her şey onun malı olsun; neden biz ömrümüzü böyle sefalet, yoksulluk içinde geçirelim? Sen hala her gece onun için dua ediyorsun, öyle değil mi?
Reklam
Hiç olmadığını bildiğimiz zamanlarda umuda nasıl da sıkı sıkı sarılırız!
"Olmadığı biriymiş gibi yapmakta çok başarılı" dedim. Söz ağzımdan çıkarken bile bunu bir iltifat olarak söyleyip söylemediğimden emin değildim.
Hiç olmadığını bildiğimiz zamanlarda umuda nasıl da sıkı sıkı sarılırız!
Etrafımızdaki her şey dağılıyor. Bazen bütün dünyanın çıldırdığını düşünüyorum.
Sayfa 348Kitabı okudu
Reklam
Olacağımı hiç düşünmediğim bir insan haline geldim.
Sayfa 307 - Deli DoluKitabı okudu
100 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.