Rübab-ı Şikeste
Tevfik FikretRübab-ı Şikeste Gönderileri
Rübab-ı Şikeste kitaplarını, Rübab-ı Şikeste sözleri ve alıntılarını, Rübab-ı Şikeste yazarlarını, Rübab-ı Şikeste yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Muhîtimin beni yek-pâre (tek parça) seng-i hâre (sert bir taş) gibi
Sıkıp erittiği demler... Biraz mecâl-i ümîd (ümit gücü)!
Sayfa 257
Biraz hayât u (ve) harâret (sıcaklık) şu cism-i sengîne (taş vücuduna),
Biraz çiçek şu hazîn (hüzünlü) kabr-i vahşet-âgîne (korkunç ıssız kabrine);
İçim sa'âdete aslâ inanmak istemiyor.
Sayfa 256
Varsa hattâ beşerde bir vicdân,
Ya gümüştendir o ya altından!
Sayfa 253
Bak şimdi anlıyor gibiyim
Kâinâtın lüzûm-ı hilkatini,
Gecenin, gündüzün hakîkatini.
Sayfa 251
“Hepimiz böyle yaşamaktayız, ne yazık, yürüyen, canlı ölüler halinde..!”
Zulmün topu var, güllesi var, kal’ası varsa,
Hakkın da bükülmez kolu, dönmez yüzü vardır;
Göz yumma güneşten, ne kadar nûru kararsa
Sönmez ebedî, her gecenin gündüzü vardır.
Yaşamak... Başka ihtiyâcım yok;
Yaşamak, hem çocukça aldanarak,
Öyle yıllarca, dâima, birçok,
Zâr (ağlayan) u ma'lûl (sakat) ü muhtazır (can çekişen) yaşamak...
Sayfa 218
Sâf u ma'sûm; sanki bir zanbak;
O kadar sâf idim ki fikrimden
Geçebilseydi bir gün aldanmak,
Yaşamaz, mahvolur giderim ben.
Sayfa 217
Sende kalmıştı münfa'ik (gücenmiş), kırgın,
Muztarib gönlümün son ümîdi.
Sen de gittin.
Sayfa 201