Bir günün batınımda yaşarken ölmüş gibi
Karardı tüm değerler içimde gümüş gibi
Altın parıltıları yok artık aynalarda
Hayaller bitiverdi apansız bir düş gibi
Bir pınarsın, içilen ama hiç kanılmayan
Seveni yanıltmayan, sevince yanılmayan
Özlenen sen, özleyen sen, özleten sen
Varken, doyulmayansın; yokken, dayanılmayan.
Şiir kitabı denince akla gelen en popüler kitaplardan biri. Gerçekten haklı olarak ünlenmiş, değeri verilmiş bir kitap. Ümit Yaşar Oğuzcan’ın sadece dört satıra, kafiye yeteneğiyle birlikte derin anlamları sanki çok kolay bir işmiş gibi sığdırması kitabı okurken ne kadar değerli satırlar okuduğunuzu fark etmenizi sağlıyor. Üstüne düşünülecek, okuduktan sonra boşluğa bakıp hazmetmeyi gerektirecek satırlar yazmış.
“Bin yıl uyudum sanki, uyandım giderek
Bir Tanrı’ya, bir aşka inandım giderek
Kalbimde ışıklarla umutlar söndü
Ben kupkuru bir dal gibi yandım giderek”