"Osman karısının yanağından kayan gözyaşını parmağının ucuyla sildi. "Ağlama artık..." diye fısıldadı. "Gözyaşlarına dayanamadığımı biliyor musun?"
"Mutluluktan!.." dedi Gülay. "Sadece mutluluktan!.. Bu sefer ağlamak hoşuma gidiyor. Senin için üzüntüden ağladığım çok gecelerim oldu. Şimdi ise çok mutluyum? Bırak ağlayayım. Sen beni sevdikçe... kollarımda olduğum sürece her şeye karşı koyabilirim!"
"Seni her zaman seveceğim..." diye fısıldadı Osman."
"Sen benim alınyazımsın. Sen benim şansımsın. Sen benim başıma gelen en güzel şeysin.."