Bir sızı, can evimde,
Parçalamak istiyor bağrımı;
Nerede olsam, nereye gitsem,
Oradan öteye sürüyor beni.
İtiyor sevgilimin olduğu yere,
Grete geçirecek sanki acımı;
Ama gözlerine bakar bakmaz
Oradan da kaçıyorum, alıp başımı.
Çıkıyorum dağların yücesine,
Issız yerler ne de olsa;
Ağlamaya başlıyorum
Tek başıma kalınca.
Bir tuhaf baktı yüzüme
Sevimli, üzgün, candan
Konuştu güzel kız:
“ Kalbindeki İlâhî mutluluğu ver!”
"Tatlı canımla genç kanımı
Vereyim seve seve sana,
Melekler gibi güzel, fakat
O en yüce mutluluğa dokunma!”