Kitap, kurtuluş savaşı sırasında Yunanlılar tarafından işgal edilen İzmir ve Aydın halkının yaşadıkları acı, zulüm ve işkenceleri, verdikleri mücadeleleri yine onların gözünden anlatmış. Genç, yaşlı, kadın, erkek kendi imkanları ile silahlanarak dağlara çıkmaları, milli mücadele için yaptıkları kahramanlıkları ve düşmanla işbirliği içinde olanları, kendi halkına vicdanı hiç sızlamadan zulm edenleri, fakat bunun yanında düşman birliklerinin içinden çıkan yapılan eziyet ve zulme vicdanı elvermeyip karşı çıkanları da es geçmemiş yazar.
Tüm bu mücadele de yer almış olan Kerami Efe ile vatanını, milletini iki kuruşa satan, düşmanla işbirliği yapan Davut Ağanın, güzel ve cesur, kızı Meryem'in aşkı hüzünlendiriyor insanı.
Bazen gözyaşlarımı tutamayarak, bazen sinirden elim ayağım titreyerek okuduğum tarihi bir kitaptı.
O dönemi anlatan pek çok kitapta olduğu gibi bu kitapta da ülkenin sosyolojik durumu, halkın psikolojisi de aktarılmış okuyucuya, takıldığım bazı konular üzerinde de kitabı bitirdikten sonra uzun uzun düşününce haksızlık ettiğimi, farklı bir bakış açısı ile bakmam gerektiğini kabul ettim.
Belirli bir düzen içinde ; örf adet ve gelenekleri ve inançları doğrultusunda yaşayan toplumun, getirilen yeniliklere tepki göstermesi, kabul etmek istememesi doğaldı.
Bugün bu topraklar üzerinde böyle özgür ve rahat yaşıyabilmemizi, bu vatan için, namusu için, dini için canlarını, gözlerini bile kırpmadan verenlere borçluyuz. Hepsini Rahmet ve Minnetle anıyoruz.
