Bunda sihirli bir iyileşme filan yoktu.Yarın iyileşmiş ve neşeli bir şekilde kalkmayacaktım.İncinmeye ve acı çekmeye devam edecektim.
Ama Colton ile böyle dakikalar?Onlar bunu katlanabilir kılıyordu.O beni onarmıyor, iyileştirmiyordu.O sadece hayatı yaşamaya değer yapıyordu.Nefes almayı hatırlamama yardım ediyor, bana nasıl tekrar gülümseyebileceğimi gösteriyordu.