En Yeni Sensiz Olamam Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Sensiz Olamam sözleri ve alıntılarını, en yeni Sensiz Olamam kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kirkland bir sürahiden bira koyup Will’e uzattı. “Herhalde
bir şeyler yemek istersin. Hancı dün akşam gelip sonra da
bir yerlere gittiğini söyledi.”
Randall ilave etti. “Bizde yeni bir haber var mı diye merak
ediyorsan, cevap hayır.”
“Sizinkinin tam tersine bende var.” Will biradan kocaman
bir yudum çekip iskemlelerden birine yerleşti. “Tamamıyla
olmasa da, iyi bir haber.”
Kirkland nefesini tuttu. “Ash’in cesedi buralarda bir yere
mi vurmuş?”
“Çok daha iyisi. Onu hayatta ve genel olarak sağlıklı buldum,
ama başından bir yara almış ve Enterprise’ın batmasından
önce olan hiçbir şeyi hatırlamıyor.” Will birasından bir
yudum daha aldı. “Biz de dahil. Beni tanımadı bile.”
Sayfa 167Kitabı okudu
Mariah’nın Adam’ın bekâr olmasından doğan rahatlığı
nımda kayboldu. “Adam bir D ü k mü?”
Şimdi Adam erişemeyeceği kadar uzaktaydı. Hatta belki
ılalıa da uzakta...
Adam Mariah’nm heyecandan nefesinin kesildiğini fark
elti. Genç kadının şaşkınlığı, onunkinin bir yansımasıydı.
Artık bütün bu duygu karmaşasından yorgun düşmüştü. “Bir
dük. Yanılmıyorsam, bu çok yüksek mevki, değil mi?”
“Kraliyet ailesinin haricinde en yükseği.”
Sayfa 159Kitabı okudu
Mariah böylesine bir servetin düşüncesiyle dudağını ısırırken,
Adam yorgun bir sesle, “Kulağa... çok varlıklıymışım gibi
geliyor,” dedi.
“Varlıklı olmanın da ötesinde.” Masterson keyifli bir sesle
devam etti. “Çok da meşgul bir adamsın. Sen, yedinci Ashton
Düküsün.”
Sayfa 158Kitabı okudu
“Adam?” Genç adam şaşkınlıkla Mariah’ya baktı.
Genç kadın, “Ben bu ismi tesadüfen seçmiştim.” diye fısıldadı.
“Bu ismi neden yadırgamadığım şimdi anlaşılıyor.” Adam,
Masterson’a dönerek sordu. “Yani benim adım Adam Lavvford.
Evim nerede? Mesleğim ne? Ve hatta bir mesleğim var mı?”
“Senin bir sürü evin var. Tabii ki Londra’da da.” Masterson
bunu, sanki Londra’da bir sürü ev sahibi olmak dünyanın en
doğal şeyiymiş gibi söylemişti. “Çok sayıda mülkün sahibi olmakla beraber, esas ikamet ettiğin yer, Wiltshirc’daki Ralston
Manastırı.”
Sayfa 158Kitabı okudu
“Hatırlayamadığım bir ailem olmamasına sevindim. Ama
hâlâ bana kim olduğumu söylemediniz.”
Masterson özür dilercesine gülümsedi. “Üzgünüm, benim
de kafam çok karıştı. Seni hayatta bulmama sebep olan bu
mucize beni öyle afallattı ki, hâlâ kendime gelemedim. İsmin
Adam Darshan Lawford.”
Sayfa 158Kitabı okudu
“Beni
hanımefendiyle tanıştıracak mısın?”
“Bu Bayan Mariah Clarke. Beni sudan çıkartıp hayatımı
kurtaran ve evine kabul eden insan.” Adam’m genç kadını
tutan eli daha da sıkılaştı. “Nişanlım.”
Mariah da, şaşkınlıktan ağzı açık kalan Masterson kadar
afallamıştı. Anlaşılan Adam, onların hâlâ bir çift oldukları hayalini devam ettirmek istiyordu. Tabii olabilirlerse. Kendini en kötüyü duymaya hazırladı. “Önceden olan bir evliliği yok, değil mi?”
“Hayır.” Masterson kendini toplayarak devam etti.
Sayfa 157Kitabı okudu
Masterson bir sandalye çekip karşılarına geçti. “Glasgow
civarında buharlı gemin bir deneme seferi esnasında infilak
etti. Sen kayıptın ve öldüğünden korkuluyordu. Randall,
Kirkland ve ben haberi alır almaz Glasgow’a gelip o gün bugündür
seni ölü veya diri bulabilmek için bütün sahil şeridini
araştırdık. Nasıl oldu da bu kadar güneye gelebildin?”
Adam’m hissiz yüzüne baktı.
“Kafamı çarptığım için aklım karmakarışık.”
Sayfa 157Kitabı okudu
İçeri girdiklerinde konuk onlara doğru dönerek gözlerini
Adam’a dikti ve “Aslı!” diye bağırdı.
Acı Mariah’ya bir bıçak gibi saplandı. Felaket, kapılarını çalmıştı bile.
Masterson telaşla yaklaşıp Adam’ın sağ elini iki elinin arasına
aldı. Mariah’nın farkında bile değildi. “Tanrım, hayattasın!
Hepimiz senin boğulduğunu sanmıştık!”
Genç kadın Adam’ın hissettiği şoku yüzünden okuyordu.
Hem şok, hem de hevesli bir merak içinde olduğu belliydi.
Ziyaretçiye sordu. “Beni tanıyor musunuz?”
Sayfa 156Kitabı okudu
“Zavallı görünüşüm kaderimi çizmiş olmalı. Peki ama neden
Burke gittikten sonra bana doğruyu söylemedin?”
“Söylemeyi istedim, ama karın olduğumu düşünmekten
çok mutluydun.” Elinde buruşturduğu eşarba baktı. “Kim
olduğunu hatırlayamadığında bu dünyada yapayalnız kaldığının
farkına varırsan ne tepki göstereceğinden korktum.”
Sayfa 146Kitabı okudu
“Bu kadar belirgin olarak dilemedim. Ama çardakta tütsüyü
yakarken kendimi... rüyalarımın erkeğini isterken buldum.
Burke gibi olmayan birini. Ritüelden sonra büyük bir huzur
hissederek oracıkta bir süre uyuyakaldım. Kafamın içinde
büyükanneminkine benzer telaşlı bir sesin beni çağırmasıyla
uyandım. Bana sahile gitmemi söylüyordu.” Bakışlarını erkeğe
çevirdi. “Seni de o zaman buldum.”
“O an bir insanın rüyalarındaki erkek gibi görünebileceğime
inanmakta zorluk çekiyorum.”
Sayfa 145Kitabı okudu