Sevginin İpek Kanatları
Zeliha AkçagünerSözler ve Alıntılar
… düşle gerçek arasında sallanıp duruyordu.
Sayfa 178
Sevme, sevilme isteği sınır tanımayan ırmaklar gibi çağıldıyordu çocuk yüreğinde.
Sayfa 138
Erdem olanlardan kendini sorumlu tutuyor, bu yüzden kendinden nefret ediyordu. Kendisiyle kavgasını çevresiyle bağlarını kopararak içinde sürdürüyor, nefretini resimler aracılığıyla dile getiriyordu. Bu arada kendini cezalandırma yöntemi olarak bilinçle kurallara, otoriteye baş kaldırmayı seçmişti çünkü resim onun dış dünyayla tek bağlantısı, kendini ifade ettiği tek araçtı. Resim yoluyla hem iç evrenini yansıtıyor hem de kendine ceza gerekçesi yaratıyordu.
Sayfa 52
Sevgimizin kaynağı gürül gürül akıyor içimizde. (…) kana kana içesiniz diye her zaman gürül gürül akacak bu tükenmeyen kaynak.
Sayfa 221
Öyleyse Erdem de yedi yaşında olmanın bir yolunu bulmalıydı.
Sayfa 10Kitabı okudu
Evet, o ve başkaları... Zekileri, içe dönükleri, kıpır kıpırları, sessizleri, dalgınları, sevimlileri, güzelleri... Aslında bana göre, her çocuk biraz böyledir.
Sayfa 88Kitabı okudu
Artık ağlamıyor ama sesi de hiç çıkmıyor. Battaniyenin altında dizleri karnına çekili öylece yatıyor. Çok mu yorgun yoksa çok mu üzgün?
Sayfa 23 - Altın kitaplar yayıneviKitabı okudu