- Melek, dedi bana, sen gökyüzüyle uğraş, yeryüzünü bana bırak!
- Ama üstat, diyebildim somurtarak, gün gelecek hepimiz gökyüzünde buluşacağız.
Durdu birden, mavi gözlerindeki parıltı o anda sönüverdi.
- Gökyüzünde değil toprağın altında. Anlıyor musun, şu kara toprak var ya, uğruna buralara dek gelip ter döktüğümüz, can verip can aldığımız, köylünün göz nuru toprak! İşte onun altında buluşacağız.