Freud için çalışmak ekmek ve su gibidir, boşa geçen zamanları katlanılmaz bulur, şöyle der:
Çalışmanın olmadığı bir yaşam türünde konforu hayal demiyorum. Benim için yaratıcı hayal gücü ve çalışma yan yanadır; başka hiçbir şeyden keyif almıyorum. Insanın üretkenliğinin tümüyle duygusal durumlara bağlı olduğu şeklindeki korkunç düşünce olmasaydı mutluluğun reçetesi bu olurdu