Behçet Necatigil'in benim nezdimde şiir ahenginin bozulduğu bu dönemde ilginçtirki en önemli eserini veriyor. Yaz Dönemi benim okuduğum tüm kitapları arasında en çok sevdiğim oldu. Özellikle Divan şiirini halk ve tasavvuf şiirini bu dönemde daha çok kullanmaya başladığını gözlemledim. Kendisini toplumca realist olarak adlanadırması da yine bu dönemin bilgi birikiminin şiirle uyuşmasından kaynaklandığını söyleyebilirim. Ha bunlar benim okuduğum Behçet Necatigil için geçerli. Şiir bakışımız kendisiyle aynı değil. Ha toplum için aynı kaygıları güdüyor olsakta bunu anlatma yönünde yıldızlarımız kendisiyle uyuşmuyor. Divan şiiri dediğim gibi eski kelimelerin zenginliğinden de bu dönemde oldukça yararlanıyor. Zenginlik olarak bu dönem diğer iki dönemden oldukça kararlı. Şiir olarak hangisini beğendim diye sorarsanız ilk dönem şiirleri dilinin tatlılığından beni kendisine yakın ermiştir.