işte az önce okuduğu şiirler ortada; şiirin bir işe yaradığını, kelimelerin incitebildiğini, titreştiğini, iyileştirdiğini, teselli ettiğini, yankılandığını ve kalıcı olduğunu gösteren şiirler orada.
dünya parçalanıyor, her şey kötüye gidiyor, neredeyse daima sevdiklerimize zarar veriyoruz ve onlar da onulmaz biçimde bize zarar veriyor, belki de herhangi bir umut beslemek için bir nedenimiz bile yok.
"neden o kadar uzun kitaplar yazıyorsunuz?" diye sorar Pru. "bence öbürlerine neden o kadar kısa kitaplar yazdıklarını sormak gerek," diye yanıtlar. "şiirden korkuyorlar."