Karla Reimert, başlangıçta Franz Kafka profilini - bir ölçüde yorumlayarak- okuyucuya çiziyor; sonrasında eserlerini, onun biyografisi ışığında incelediğini iddia ediyor.
Eserleri incelemesine başlamadan öncesine kadar okudum ve ardından bitirdiğim Babaya Mektup’la alakalı kısma atladım.
Biraz peşin hüküm verir gibi olsam da “Babaya Mektup’a Dair Küçük İnteraktif Alıştırma” bölümünde yazılanlardan rahatsız olduğum için kitabı kenara koyuyorum.
Bir daha alır mıyım elime, emin değilim. Belki sadece “Yine ne saçmalamış, bir bakayım.” derim.
Merak edenlere söz konusu bölümde sıralananlar:
“1. Ailenin reddedeceğini düşündüğün biriyle nişanlan. Hatta iyisi mi, öyle birini bul ki, ailenin birlikteliğinizi kabul etmesi imkansız olsun.
2. Hukuk oku.
3. Önüne bembeyaz bir kağıt al ve konsantre olarak, o güne dek sende derin yaralar açmış şeyleri düşün. Anne babanı bunlardan sorumlu tut, bununla da yetinme, nihayet gerçeği, sadece ve sadece gerçeği yazacağın için mutlu ol.
4. Ebeveynlerinle arandaki her türlü yabancılaşmanın suçlusunun onlar olduğunu kabul et. Bu sana bir sonraki eleştiriyi yapmak için zemin hazırlayacaktır.
5. Final ödevin şöyle: Ebeveynler, kendileri yetiştirdikleri halde çocuklardan nasıl bağımsız olmalarını bekleyebilirler?
6. Şayet babanı bebekliğinde seni emzirmediği için suçlamaya başladıysan -sakın hız kesme, bil ki hedefe çok yaklaştın.”
Bana göre, yazılanlar; yazarın Franz Kafka’nın ruhundan zerre kadar anlamadığını gösterdiği için, okumayı zaman kaybından ibaret görüyorum.
