gün batıyor
gün batıyor ürkek yıldızlar dolanıyor yalnızlığıma
umurumda değil ne bu yağmur ne ayaz
ne de bu kerpiç kokusu havada
unutuyorum/sabaha kadar gün batıyor... sonra bir akasyayı okşuyor gözlerim
geciken sabahlara koşuyor kuşlar
gözlerimin önünde
ve hayat, gül kokulu bir sağanak yine...
1983, İstanbul