Şizofreni Müzesi
Levent MeteSözler ve Alıntılar
Rüyada her şey yalan, her şey gerçektir.
Ben yokmuşum, tüm bunlar ben hiç ortada yokken var olmaya devam ediyorlarmış gibi oluyor. Sanki bir tablo görünmez bir el tarafından tamamlanırken oluşan görüntünün altında eriyip kayboluyorum.
Bu bedenin içinde yaşayan kişiyi tanısaydı, nasıl birisi olduğumu bilseydi istemezdi zaten.
Artık eskisi gibi bakalım sonu nereye varacak heyecanıyla kitap okuyamıyor, izlediğim filmlerden tat alamıyor, bir zamanlar birlikte zaman geçirdiğim arkadaşlarımı yıllardır aramıyordum.
Ne olursa olsun kimsenin umurunda olmamak iyi gelmiyor insana sanki her gün gördüğüm kadınlar ve adamlar aslında yokmuş. Hepsini kafamdan uydurmuşum gibi hissetmeye başladım.
Her zamanki sarsaklığım üzerimdeydi yine, çevreye yabancı ve uzaktım, bir türlü hedefe odaklanamayan bir merceğin arkasındaymışım gibi hissetmekten kurtulamıyordum.